Nie potrafię Ci na to dokładnie odpowiedzieć, ale pawęż zawsze kojarzyła mi się jako jeden z wynalazków Pruskich doby powstań. Więc napewno śmiało od XIII wieku. Wtedy napewno weszły w użycie pawęże, stalowe lamelki, hełmy typu "pocisk" jak i pozostałe stożkowe pikelhauby, kapaliny litewskie itp.

tutaj masz doskonałą rekonstrukcję pruskiego woja z okresu który Cię interesuje XIII-XIV w

jaki i wesję bardziej zapuszkowaną, z przełomu XIV i XV wieku:

pozatym masz na http://www.vilkatlakai.tai.lt/  w zakładce BALTŲ GINKLUOTĖ, cały przekrój uzbrojenia Bałtyjskiego na przestrzeni wieków jak też podział na 4 epoki.

super, wygląda solidnie a jednocześnie lekko ... deseczki wyglądają na odpowiednio cienkie, nie to co te sztaby u mnie   ... czym przyklejałeś len ??

to jeszcze dla porządku podaj z jakiego drewna jest tarcza, dorzuć wymiary: średnica tarczy, grubość desek ... przybliżona waga końcowa (po dodaniu umba i obiciu rant)

Wreszcie skończyłem tarczę:



  Przez moment myslałem, że będzie ciężka jak miłka, ale siano trochę przeschło i zelżała. Miałem dać na ranty skórę, ale nie zrobiłem wcześniej dziur w tarczy, nie chciałem niszczyć lnu i łamać wierteł na nim.
  Może nie widać na pierwszym zdjęciu, ale tarcza jest wypukła. Umbo przymocowane jest nitami(nie polecam, lepiej kutymi gwoźdźmi, mniej roboty).
  Sama tarcza bez imacza jest wygięta na zewnątrz z powodu dobrze naciągniętych warstw lnu. Przymocowany imacz prostuje i naciąga dodatkowo len, w ten sposób nie trzeba żadnego kleju(moim zdaniem).
  Imacz jest przymocowany plecionym sznurem nasączonym woskiem(podczas naciagania wosk przykleja się trzymając sznur w miejscu).

Dysponuje ktoś może maszynerią do strugania desek? Też się zabieram za robienie tarczy, ale nie mam czym ich zedrzeć, aby były odpowiednio cienkie.

No właśnie o coś takiego mi chodziło. A w tartaku by paru desek nie zjechali na czymś takim?

Tarczę będę robił ze świerku - dosyć twardy, ale to nie dąb, buk czy jakiś grab, nie powinno być problemu z obróbką. Nie jest tak twardy i poskręcany, a do tego pospolity i tani, zwłaszcza na naszym terenie.
No i waga - jest też bardzo lekki, co przy budowie tarczy ma kluczowe znaczenie.

Liściastego drewna ogółem nie polecam ze względu na wagę, z wyjątkiem lipy - w zachowanych późniejszych tarczach, gdzie dało się rozróżnić typ drewna, użyte były deski lipowe. Jest ona w miarę lekka, a przy tym miękka i łatwa w obrabianiu, nawet bez narzędzi mechanicznych - dlatego stosuje się ją też jako materiał rzeźbiarski. Poza tym, wbrew pozorom, miękkie drewno lepiej nadaje się na tarczę, bo jest mniej kruche i lepiej znosi uderzenia.

Ponadto tarczę pokrywano nie tylko płótnem, ale też świńską skórą oraz ścięgnami, łącząc poszczególne warstwy klejem kostnym. Niestety nie znalazłem szczegółowych opisów, w jaki sposób używano owych ścięgien, a sam jakoś nie mam pomysłu, jak pokryć nimi tarczę i jak je w ogóle spreparować.