A mnie się czepiają w drużynie, że brzydkie noże robię... Nie no żartuję! Nie lubię noży wylizanych na lustro, bo według mnie było to po prostu kiedyś nieosiągalne. Wasze (Albynusa i Dagisa) nożyki bardzo mi się podobają.

Dochodzi jeszcze do tego jedna sprawa i chyba najważniejsza - Moda. Moda bardzo wpływa na życie codzienne współczesnych ludzi i także ruchu rekonstrukcyjnego. Piętnaście lat temu wszyscy szyli „sukienki”(tuniki) z prześcieradła. Później zaczęto nosić len, ktoś powiedział z trzeba 100% na nie „50” bo to bardziej historyczne. Przyszła kolej na wełnę która okazała się bardziej historyczna. Najpierw był flausz później sukna. Ona tez dzieliła się na „50” i w końcu na 100 % czyli bardzo historyczne. Jest też moda na szyte ręcznie ubrania a nie maszynowo, krajki robione z wełnianych 100% nici itd.

Tak samo jest z wyposażeniem. Namioty z płótna przechodzące w wełniane, gliniane miski i drewniane wykonywane mechaniczne wypierane przez robótki ręczne itp.

Kolczugi nie nitowane które okazały się nie historyczne wypierane przez nitowane. Hełmy i
ich wykonanie itp.

Przyjdzie też czas na noże i broń. Na razie noszą kute mechanicznie i klejone rękojeści, ale ktoś kiedyś zapoczątkuje nowy etap i nowa modę na broń i noże kute ręcznie. To tylko kwestia czasu

Witaj

Oczywiście nie zgadzam się z tym co napisałeś.

1.    znam dwóch ludzi co sprzedają  noże. Pierwszy robi myśliwskie i nie wycina ich z blachy tylko kuje, ma do tego młot mechaniczny nie robi tego ręcznie. Drugi robi rekonstrukcje mieczy, szabli,  bagnetów itp. z okresu pierwszej i drugiej wojny światowej aż do wojen napoleońskich , też kuje je przy pomocy młota mechanicznego nie wycina ich z blachy.  Jedyne noże jakie są robione z blachy to noże kuchenne.
Osoba która podejmuje się robienia noży i robi je z blachy jest takim samym oszustem i złodziejem jak masarnik  robiący i sprzedający kiełbasę z soi

2.    twoje argumenty są słabe. Dalej twierdze że to tylko kwestia estetyki i gustu. Czernione ostrze nie ma nierówności tylko chropowatą powierzchnie(pierwsze nasze nożyki maja znaki po młotku ze względu na niedopracowaną technikę, teraz wyrabiam prościutkie). nie rozumiem czemu powłoka która nie ma nawet milimetra miałaby blokować cokolwiek przy cieciu.  To czy nóż równo kroi i cokolwiek pokroi zależy od jego ostrości a nie wyszlifowanej powierzchni. Czernionych noży mam już trochę w podręcznej zbrojowni i używam ich do prac codziennych. Kroiłem nimi 20 cm wełnę mineralna na ocieplenie poddasza i nic mi nie blokowało, rozprawiałem ostatnio świnie bojowym nożem( najdłuższy nóż jaki mam w domu) i jego czarna powierzchnia w niczym mi nie przeszkadzała. Po robicie wrzuciłem go do miski z woda  , wieczorem wymyłem i bez konserwacji odłożyłem na miejsce, do tej pory nie zardzewiał.

3.    piętnaście lat temu miałem jeden nóż i siekierę. Szlifowałem je aż się świeciły. Teraz mam o wiele więcej sprzętu i nie mam na to czasu. Nawet trzy lata wstecz jeszcze szlifowałem ciemną powłokę powstałą naturalnie podczas hartowania stali. Teraz uważam to za bezsens. Od kiedy zacząłem regularnie uczestniczyć w wyprawach , nie nadążałem z czyszczeniem z rdzy ekwipunku. Rozwiązanie przyszło same. Zauważyłem  ze nie wypolerowane ciemne noże i oszczepy po prostu nie rdzewieją, chociaż stały(leżały) na wilgotnej ściółce i trzy dni. Nie zauważyłem też żeby nie polerowanym oszczepem zrzucało się gorzej niż polerowanym, w zadem sposób nie zmienia to parametrów broni poza wyglądem.

4.    piszesz tez że chropowaty nóż trudniej umyć, a się pytam od czego trudniej umyć? od farby? W lesie noża używamy do przygotowania jedzenia, zrobienia szałasu itp. czym on ma się ubrudzić żeby było trudniej go umyć? do zbierania żywicy na pochodnie też używam noża czernionego(mój ulubiony, noszę go wszędzie na szyi), kiedyś korzystałem z noża do przycinania drzewek . Nie zauważyłem różnicy podczas czyszczenia ostrza(resztki żywicy podgrzewam/wypalam na ogniu).

5.    uważam tez że czynnikiem stanowiącym czy nóż zerdzewieje jest jakość stali z jakiej jest wykonany, a nie jakiś osad. Identyczne dwa noże  jeden zrobiony z resoru drugi z pręta zbrojeniowego będą miały inna odporność na rdzę. Wypolerowane zostawione na podwórku będą „rudzieć” w różnym tempie. Czernione noże nie ważne z jakiej są wykonanej stali nie będą „rudzieć” rdza łapie się tylko na samo ostrze które jest na bieżąco ostrzone więc nie ma problemu.

6.    obecnie uzbrojenie konserwuje około raz/dwa na miesiąc. Najwięcej czasy spędzam przy ostrzeniu, bo ostrość broni  świadczy o wojowniku, a nie jej wygląd

nie pisałbym tego wszystkiego ,ale po tekście „w zimie czasu było duużo” pomyślałem że warto. Piszesz jak typowy „wakacyjny rekonstruktor” który pojedzie w wakacje na dwa festyny i myśli że wszystko wie. Tak jak „niedzielny kierowca” o jeździe samochodem Zima  w czasie wczesnego średniowiecza była naprawdę ciężkim okresem. Rekonstrukcją należy zajmować się przez cały rok i testować swoje dzieła w różnych warunkach. Idź w zimę do lasu na trzy dni i zobaczymy ile zdołasz noży wyszlifować.

Różnicę w wyposażeniu między „wakacyjnymi rekonstruktorami” a całorocznymi, widać  jak między kompanią reprezentacyjną, a desantową. Od butów do uzbrojenia. Pierwsi korzystają z wyposażenia parę razy w roku i tylko na pokaz więc mogą pozwolić sobie na prowizorkę(żeby tylko ładnie wyglądało) , drudzy cały rok dzięki swojemu wyposażeniu potrafią przetrwać w trudnych warunkach i nie ma tam miejsca na błędy . Żołnierz walczący w polu ma konkretne wyposażenie które ratuje mu życie, a „defiladowiec” karabin i ubranie na pokaz.

Dlatego świecące noże kojarzą mi się z młodymi chłopakami, którzy nic oprócz tego noża nie mają, a za wszelka cenę chcą zabłyszczeć i pokazać się na festynie. Proponuje też aby czernic uzbrojenie, bo ręce opadaj jak widzę na turnieju kolesia w pordzewiałej kolczudze i hełmie, z „rudym” mieczem i odpadająca rdzą z umba od tarczy.

Jak kogoś interesuje ten temat to proponuje skontaktować się z jakimś metalurgiem, który porówna i powie jakiego żelaza używano we wczesnym średniowieczu i jaki jego odpowiednik można teraz uzyskać. Czy to stal z płaskownika, pręta zbrojeniowego, czy resoru czy jeszcze inna. Zrobić z tego wyposażenie wojownika pruskiego, przetestować w warunkach polowych i wtedy zaczynać dyskusje.

Po ostatnim spotkaniu klubowym postanowiłem wykonać „Jaćwieskie nożyki”



Na pewno nadadzą się do obierania marchwi do zupy



Niedługo zdjęcia obrobionych

Wybrałem dwa i osadziłem.



Tym razem wypalałem otwory w rękojeści



Pierwsza  kabura jest wygotowana w wosku, druga impregnowana olejem lnianym

Chyba się nie do końca zrozumieliśmy.
1. Pisząc o nożach wycinanych z blachy miałem na myśli współczesne noże wytwarzane przemysłowo a nie robione przez rzemieślników. Pisałeś, że kuje się przemysłowo.
2. Nie chodzi mi o polerowanie noża na lustro za każdym razem jak ściemnieje, bo to oczywiście bez sensu. Warstwa tlenków nieźle chroni przed rdzą, o czym pisałeś i ja też pisałem. Idzie mi tylko o nadanie gładkiej powierzchni na początku robienia noża, bo stawia mniejszy opór przy cięciu. Zabytki noży z Truso mają całkiem równą powierzchnię, nawet mimo korozji.
3. Jakoś na wsi w czasie zimy właśnie był czas na darcie pierza czy przędzenie albo naprawy narzedzi.
4. Jak wygrzewasz w ogniu tą żywicę to szlag trafi hartowanie przecież ?

Rekonstruktorem nie jestem nawet weekendowym i nigdzie tak nie twierdziłem. Po prostu lubię Prusów i noże.

No nie dogadaliśmy się. Tak  to bywa. Rekonstrukcje noży z fińską precyzja znajdziesz na forach kowalskich u zawodowych kowali, u nas robimy tylko rekonstrukcje nas zadowalające

Co do zimy, darcia pierza i naprawiania narzędzi to nie musisz mieć racji, to na pewno robili Słowianie, Polanie itp. czyli plemiona typowo rolnicze. Żadne z plemion Pruskich nie było rolnicze i trochę inaczej wyglądało ich życie.

Tym akurat zajmujemy się my czyli rekonstruktorzy życia codziennego Jacwingów , więc jakbyś skorzystał z zaproszenia i przyjechał na Jotvingiu Jore do Oszkiń to moglibyśmy podyskutować przy okazji na ten temat,  a może zmienił byś swoje zdanie na ten temat.