Ja tez bym się pisał na tego typu nożyk użytkowy, na festynie jedyne nożyki które były do kupienia to chyba ostrza fabryczne i tylko oprawione w róg dla "medievalnego" wyglądu. I równierz uważam że nożyk jest udany a pochewka równie piękna.

Brawa za to że wykonałeś go praktycznie sam, w dzisiejszych czasach to prawdziwa rzadkosć

Oczywiście najlepiej jakby była to w miarę dokładna kopia jakiegoś znaleziska, ale myślę że wymiarowo jest ok.

A terz co w nim jest nie tak:

1) Kształt czubka ostrza jest za bardzo zadarty, przypomina nowoczesne noże myśliwskie, ale to nie problem w dobie pilników i szlifierek (minuta roboty)

2) Jelec jak najbardziej jest za duży (też kiedyś zdażało mi się robić takie), ale to nie problem, można to ładnie zeszlifować kontówką (także w minutkę) i po krzyku ... wówczas kaburę robisz na długość prawie całego noża z rączką ...

3) Rączka zakładana na nity była raczej rzadkością (na ogół były nabijane na trzpień lub zaklepywane na końcu) z tym akurat nic nie zrobisz, bo musiałbyś robić od początku - ale to nie taki duży problem, da się na to przymknąć oko lub znaleźć jakieś potwierdzenie nitowanej rączki ...

Pozatym wymiary które podałeś świadczą o tym że mógłby to być świetny nóż bojowy, tylko że do walki nie nada się ostry, ale za to na wyprawach świetnie się sprawdzi do ciachania gałęzi/ przygotowywania obozowiska, patyków i świerkowego posłania ...

spiłuj jelec na gładko (a nie rozmontowuj i nie usuwaj) i zeszlifuj zadarty czubek ostrza i będzie git ....

Wkręcasz w imadło, aby szybciej szło i jedziesz pilnikiem (nawet lepiej niż szlifierką) likwidując zadarty czubek i nadając kształt jak na załączonym obrazku ...

Naprawiłem nóż Tomkołowy, nowe ostrze i rękojeść, tym razem czerniona