Wyprawa na przesmyk była tak urozmaiconym wydarzeniem, że aż trudno jednoznacznię ją ocenić. Dała wszystkim dużo do myślenia ...

Zacznę od ogólnego wniosku. Gdy wyruszaliśmy na kolejne wyprawy martwiłem się że dorwie nas w końcu stagnacja ... dołączały kolejne osoby a my robiliśmy kolejne wycieczki do Rominckiej. Były kiełbaski, ognisko i zupka. Całe szczęście widzę że ulegnie to radykalnej zmianie. Odkąd Dagis wziął pod skrzydła ekipę wyprawową pojawiły się nowe zagadnienia, wyzwania, zasady itp. Myślę że podział na wyprawy kobiece i męskie jest prawidłowy (tylko nazwy trzeba zmienić ,bo te są niewłaściwe) każdy znajdzie coś dla siebie. Zobaczymy jak to dalej się potoczy, napewno bedziemy musieli się samokontrolować, aby z drugiej strony nie poszło to w stronę exstremalnego survivalu. Bo to dobre jest dopóty, dopóki nikomu nic się nie stało.

Dla mnie ta wyprawa była wystarczająco exstremalna. Myślę że jesteśmy nieliczną ekipą z takim poziomem materialnej rekonstrukcji, która tapla się w tym wszystkim w bagnach. Napewno nie jest to najfajniejszy aspekt gdy się ręcznie szyje tygodniami cały zestaw ciuchów a potem się wskakuje w tym w błoto Ale z drugiej strony też trzeba przyznać że jak już się raz zanurkowało, to później było już tylko lepiej No a lato ma to do siebie, że nawet w wypadku przemoczenia nie grozi nam wyziębienie czy hipotermia ...można ogrzać się przy ogniu, wysuszyć ubrania i rano znów maszerować. Także nie było tak źle jak zdawać by się mogło.

Pogoda - ten czynnik zawsze dominuje wyprawy. Niestety nie da się tego ominąć ni zmienić terminu. Teraz maszerowaliśmy w deszczu około ośmiu godzin, przemoczeni prawie do pasa, pożerani przez robactwo i rozdrapywani przez haszcze .... mogę tylko powiedzieć, że było zajebiście . Mimo że na końcu nawet naszemu przepatrywaczowi się porypały kierunki i zgłupieliśmy wszyscy nie odnajdując upragnionego przesmyku - zostaliśmy nagrodzeni za nasz wysiłek. Noc była jasna i bez opadów, dzięki czemu mogliśmy odpocząć i kompletnie się wysuszyć. Ogień palił się jak szalony, mimo iż wszystko było zbutwiałe i nasączone jak gąbka - ale to efekt zgrania w zbieraniu drewna, przygotowywaniu obozowiska i wartowaniu. Ekipa na medal i wielki szacunek dla Narymonta - chciałbym aby wszyscy "nowi" tak sobie radzili

Drugiego dnia zostaliśmy nagrodzeni piękną pogodą i "przesmykiem pocieszenia"... dla tych kilku chwil nad wodą warto było dzień wcześniej tyle się męczyć. Nie mogę się doczekać kolejnej wyprawy, z lekkim, odchudzonym ekwipunkiem i na szybko ... teraz wiemy co nas czeka. Mam tylko nadzieję że pójdzie więcej osób, chętnych i przygotowanych na bagienną wycieczkę ....