Za zadanie obrałem sobie przejście z południowego na  północ, czyli przebyć puszczę w miejscy gdzie ma 40 kilometrów. Zaplanowałem dokonać tego w trzy dni.
Do ostatniej chwili nie wiedziałem jaki ekwipunek zabiorę. Zrezygnowałem z tarczy i zabrałem drugi koc. Z nowych rzeczy które testowałem podczas marszu to hełm.



Wszyscy wiedza, że las zima jest piękny. Puszcza Augustowska nie posiada za dużo, starodrzewna, ale duża jej cześć rośnie na bagnach(typowym jaćwieskim terenie). Pierwszy dzień maszerowałem właśnie przez taki teren. Śnieg po kolana i zapadające się podłoże tak zmniejszyło prędkość marszu, że wieczorem wiedziałem już iż nie uda mi się wykonać założonego zadania.



Prawdziwe bagno nigdy nie zamarza. Miałem okazje przekonać się o tym na własnej skórze. Całość wygląda normalnie i dopiero jak staniemy nierozważnie bez sprawdzenia włócznią okazuje się że śnieg trzyma cienka warstwa lodu pod która znajduje się czarna i śmierdząca woda. Nie wpadłem cały, ale zamoczyłem lewą nogę.



Poza tym musiałem przeprawić się przez dużą liczbę rzeczek pokrywającą ten teren.



Obóz

Gdy zbliżał się wieczór zmieniło się ukształtowanie terenu, zrobiło się bardziej pagórkowate, co za tym idzie suche. Czas było znałeś odpowiednie miejsce na obóz.



Tego obawiałem się najbardziej. Zawsze zmierzaliśmy do przygotowanej wcześniej miejscówki, teraz musiałem przygotować nocleg w ciągu godziny. Miałem pietra, że sobie nie poradzę i zamiast wypoczywać, będę musiał maszerować w nocy ,żeby nie zamarznąć. 



Obozowisko, było przygotowane rewelacyjnie. Koc stanowił „ekran” dla ogniska i zarazem namiot przed padającym śniegiem. Miałem zrobione też lóżko, które wisiało nad ziemią około 20 cm. Nagrzane od ogniska pod nim powietrze stanowiło doskonała izolacje przed zmarznięta ziemia. Ognisko było podłużne , a jak leżałem do niego bokiem. 



Wyposażenie

Co do wyposażenia to lepszego już chyba się nie da mięć. Następny test podczas ostrego marszu wykazał, że jest niezawodny.

Hełm natomiast zdjąłem po około dwóch godzinach. Kark tak napier… , że nie dało się iść. Ciepło w nim było, ale jest za ciężki. Do walki nałożyć na minutę dwie to tak , ale nie do marszu. Teraz dla mnie sens chodzenia w hełmie po lesie jest taki sam jak wrzucenie kamieni w plecak, żeby się dociążyć. Całodzienny marsz jest wystarczającym wyzwaniem, nie będę się dodatkowo dociążał. Niestety ja musiałem przywiązać hełm do plecaka(albo go wyrzucić) i nieść te dodatkowe kilogramy.

Podsumowanie



Zadania nie wykonałem. Miałem być trzy dni w lesie, ale drugiego dnia wróciłem, bo nie było sensu dalej iść skoro i tak bym nie doszedł do wyznaczonego celu. Oczywiście wiązało się to ze zmęczeniem fizycznym. Nie byłbym w stanie iść cały następny dzień po kolana w śniegu.
Nabyłem nowych doświadczeń i wiem już, że musze popracować nad tężyzną fizyczna(albo nauczyć chodzić się na nartach).

Wiem za to , że jestem w stanie w każdej chwili zbudować schronienie i przetrzymać noc

Astor znalazł szczątki sarny, prawdopodobnie rozszarpanej przez mieszkające tam wilki.