U mnie też kolekcja się powiększyła ... obsadziłem jak zwykle w dębie kolejną klingę która wyszła spod Dagisowego młota, no i dorobiłem nieco szaloną kaburę ze skóry dzika ... taką se fantazję miałem ...

Przy okazji zrobiłem sobie dzień ostrzenia noży - czyli coś na co prze cały rok nie miałem czasu teraz wszyskimi nożami mogę się golić

Oczywiście , że trzeba walczyć z uprzedzeniami a pozatym rekonstrukcja po woli zatacza koło i zaczyna zrzerać własny ogon ... Owa kabura, to moje przemyślenia odnośnie wykorzystania skóry dzika. Wiadomo że dzik był świętym zwierzęciem wszystkich Estów, dawał sporo mięsa, wymagał niezłej wprawy w polowaniu. jako trofea noszono jego szable lub drewniane podobizny, które jako amulety symbolizowały macierz, dom , ojczyznę i zapewniały bezpieczeństwo nawet na wrogim terenie.

Pomyślałem że nasi przodkowie nic nie marnowali i zastanawiałem się do czego mogli używać skóry odyńców. Napewno nie ogrzewały, były nieodporne na wilgoć, no i ciężkie,  napewno nie robiono z nich pasów, butów itp. Były za to dość mocne i sztywne, trudno je się tnie, więc możliwe że obijano nimi tarcze lub np. odgarniano śnieg itp. Ale sugerując się znaleziskiem łotewskiej, okutej kaletki (w której też było jakieś futro) pomyślałem że można zastosować skórkę do celów dekoracyjnych kabura jest sztywna i mocna, szyta na szybko i nie dokładnie: true barbarian style

PS: pozatym mam gdzieś aktualne trendy ruchu rekonstrukcyjnego w Polsce ... robię po prostu tak jak uważam za słuszne, kierując się: realiami dawnych dni, użytecznością, kosztami, łatwością/szybkością wykonania no i na końcu estetyką

o ja pierdzielę jak nie wiadomo jak wiadomo, od ślepoty są okulary lub czopki, nie moja wina że ty wiecznie gówno widzisz na fotkach znalezisk ...

Ja pierniczę ... taka dyskusja nie ma najmniejszego sensu, nie mam ochoty pisać i tłumaczyć ci wszystkich oczywistych rzeczy przez godzinę ... po prostu - jak masz pisać głupoty, to sie powstrzymaj i wogóle nie pisz ... to nie jest jakaś FREHA, tu się robi prawdziwe rekonstrukcje , a nie o nich dyskutuje godzinami ... jak będziesz wpierdzielał takie posty i rozwalał forum to będę je usuwał ... jeśli coś, cokolwiek wykonałeś to wklej fotę i opisz dlaczego tak zrobiłeś a nie tylko bzdety wypisujesz ...

wy naprawdę jesteście niesamowici i dalej nic nierozumiecie, Arvydas - tobie oddzielnie mam napisać abyś nie zaśmiecał forum takimi postami , bo będę je wypierdalał ?? tu się wkleja fotki z konkretnymi rzeczami ... wklejcie więc foty z nożami które zrobiliście ...

a odnośnie nieszczęsnej kaletki z łotwy - przecież Kokosz sam wrzucił na forum tą fotę, wszyscy oprócz kokiego i Arvydasa widzą tam fragmenty jakiegoś futra, które napewno nie mogło służyć w tym momencie do ogrzewania, tylko do ozdoby - czyli jest to jakiś sposób na wykorzystanie dość bezużytecznego futra np. dzika ... Oczywiście Koki wrzucił też niby rekonstrukcję tej kaletki wykonaną przez jakiegoś ruska, oczywiście całą z futra - i wszystkim pasowało ...  pytanie czy Arvydas ma dowody na to że przepasywano się w pasie jodełkową onucą

tu macie swoją śmieszną dyskusję o "łancuszkach"  http://www.pirzdaustra.pun.pl/viewtopic.php?id=4&p=1 ... w sumie się nie dziwię - jak sie widzi tam łańcuszki, to można nie dostrzec futra  ...


Po prostu mamy skrajnie odległe podejścia do rekonstrukcji (o ile można powiedzieć że zajmujecie się rekonstrukcją). Tutaj ciekawy wywód: http://bukowlas.blogspot.com/2012/07/re … .html#more

Alez ja nie mowię, że futra nie uzywano bo uzywano. Po prostu jestem ciekaw jak to było z pochwami, nie wiem czemu wywiazala się z tego pyskowka. Z tego znaleziska kaletki nie można wywnioskować czy tam było futro czy nie. Ja tez nie postawilem sprawy kategorycznie, że nie nie było pochwy z futrem. Zadalem pytanie i tyle.  Wywód Mscidruga rzeczywiście ciekawy w pozytywnym sensie .
P.S. Z tą chusta to sobie jaj robilem.

Ostatnio edytowany przez Koki (2012-07-08 12:25:49)

Tak więc i mój nożyk doczekał się pochewki.  Skórka cielęca tym razem cieńsza bo 2-3 mm. Kształtowane na mokro, szyte dratwą niestety ale białą.  Po zszyciu moczone w oleju lnianym.  W zamyśle pochewka miała być ozdobiona blaszką z mosiądzu jednak moje umiejętności mordowania się z za krótkimi nitami sprawiły że blaszka poszła do śmieci a pochewkę przyciąłem tak żeby nie było dziur po nitach. Nie bardzo miałem pomysł i zabrakło czasu więc do pasa mocowana jest na dwóch sprężynkach które skręciłem z miedzianego drutu.